In Frankrijk heerst de goûter-cultuur. Er wordt tussen 12 en 2 's middags geluncht, maar pas tussen half 8 en 9 's avonds gegeten. Om kinderen in de tussentijd te beschermen voor de anders onvermijdelijke hongersnood, hebben de Fransen iets ingenieus bedacht: het goûter. Deze 'maaltijd' -door de hema ook wel vertaald als 'vier-uurtje'- is van oudsher een klein tussendoortje, zoals een appel of een croissantje. Inmiddels is het goûter uitgegroeid tot iets véél groters, een waar onderdeel van de Franse cultuur.
Afgelopen dinsdag was ik, zoals gewoonlijk, in de manege waar mijn tweeling paard rijdt. Ik hoorde een moeder vragen aan haar dochter of ze haar goûter al wilde. Ja, dat wilde de dochter wel. Even krachten winnen voor het vermoeiende paardrijden. Wat de moeder toen tevoorschijn haalde, was een heus buffet. Zakjes, bakken en schalen kwamen op tafel. Volgens mij had die vrouw alleen maar de auto genomen omdat ze anders het goûter niet kon vervoeren.
'Wil je beginnen met een melkbroodje, of liever met zandkoekjes?' Niet alleen was er in haar gouter-kantine genoeg eten voor een vier gangenmaaltijd, ook was er binnen iedere keus weer een keus: 'Een melkbroodje, oké. Wil je die dan met pure chocola of melkchocola?'
Terwijl haar kinderen in tien minuten tijd meer suiker en chocola wegaten dan ik in een week, keek ik naar de andere moeders. Die keken niet op of om. Ze waren niet, zoals ik, met openhangende mond aan het kijken naar de snel krimpende berg eten. Één voor één begonnen de andere moeders ook hun goûter-buffetten uit te stallen. Broodjes, koekjes, cakejes, een enkele appel of banaan... De kinderen dromden om hun moeders heen, bekvechtend om wie de lekkerste koeksoort zou krijgen.
De Parijse moeders zijn stuk voor stuk 'petite'; tenger en klein. Nog geen twee gram vet en net lang genoeg om auto te kunnen rijden. Terwijl ik hun kinderen als aasgieren om het eten heen zag gaan, stelde ik me de volgende generatie paardrijmoeders voor. Grote vrouwen van Amerikaans-achtige proporties, die niet omver worden gelopen door hun kinderen omdat ze simpelweg niet te verplaatsen zijn.
Dag Frans imago van mooie vrouwen, hallo vetgemeste generatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten