Un peu de magique

Al betekent het dat je extra goed op je tas moet letten, het heeft wel wat. Muziek in le metro*. Één halte na mij stapt er een dikke man in, met zijn accordeon al in de aanslag. Zodra de deuren sluiten, begint hij zachtjes te spelen, met pretoogjes om zich heenkijkend. Het is blijkbaar een bekend deuntje, want  er beginnen mensen mee te neurieën. Gezellig. De accordeonist begint te stralen. Hij wordt erkend. Hij begint steeds harder en sneller te spelen. Razendsnel. Rechts van me begint een man te dansen. Door de hele metro klinkt het geluid van tikkende voeten, slechts overstemd door de prachtige klanken van de accordeon. Schitterend. Er wordt geglimlacht, Parijs licht op. Als het lied ten einde lijkt te komen, klapt een peutertje in zijn handen. ‘Encore*!’, roept het ventje. ‘Encore, encore!’. En jawel hoor, de man zet een nieuw vreugdeliedje in. De plotselinge joie de vivre* is bijna voelbaar, in de kleine ruimte van de metro.

Een halte. Een man in uniform stapt de metro in. De accordeonist schrikt. Hij springt de metro uit, net voor de deuren sluiten. De magie is weg, de metro is stil. Flauw hoor.

Leer Frans met Eva
Un peu - een beetje
la magique - de magie

le metro - de metro
Encore - nog (nog een keer)
joie de vivre - levensvreugde

Bienvenue à Paris

Bonjour tout le monde!*
(Deze post is geschreven op vrijdag 27 augustus, maar door internetproblemen nu pas geplaatst)
Ik ben er! In de stad van de mode, van de liefde. De stad die barst van de immigranten en oude gebouwen, van restaurants en groentenboeren.

Gisteren ben ik aangekomen. Na een kennismakingsrondje en een rondleiding kreeg ik mijn kamer te zien. Zo lang als het duurde om in te pakken, zo snel was ik uitgepakt. Mijn leven, eerst in een koffer en drie dozen, is nu door mijn chambre de bonne* verspreid. Michelle's vergeetmenietjes zijn geplant, alle meeneembare cadeautjes ingeruimd.

Vandaag, vrijdag, heb ik een rondleiding gehad door de buurt om te zien waar de kinderen naar school en hun miljoen activiteiten gaan. Hiermee kom ik meteen op het eerste punt dat Nederland van Frankrijk kan leren: Op één activiteit na zijn alle naschoolse activiteiten binnen hetzelfde gebouw te vinden. Super! Ik had al talloze nachtmerries gehad, waarin ik mijn lieve enfants* over de rues* van Parijs zou moeten slepen, op zoek naar de tennisbaan of pianoleraar. Uitgeput zou ik uiteindelijk neerstorten, ontroostbare kinderen aan mijn zijde, en ik zou falen in het au pair-zijn. Ha, niet dus. Nederland zuigt en Parijs heeft het slim bedacht, 1-0.

De kinderen zijn tot nu toe engeltjes. Ik was gewaarschuwd dat ik flink getest zou kunnen worden, maar ik heb er tot nu toe nog niks van gemerkt (waarschijnlijk omdat er telkens een ouder of nanny in de buurt was). Ik geniet ervan zo lang het duurt, volgende week breekt mogelijk de hel los.
Goed, dat is het pour le moment*. Ik ga gauw naar beneden (8 trappen! 8!) om avondeten te gaan zoeken met maman, papa en Anna.


Leer Frans met Eva
Bienvenue à Paris - welkom in Parijs
Bonjour tout le monde - hallo iedereen
chambre de bonne - dienstbodekamer (lees: bezemkast)
enfants - kinderen
rues - straten
pour le moment - voor nu

De laatste dagen

Het is inmiddels 14 augustus, nog maar 11 dagen voor ik vertrek. Ik ben bezig de laatste dingen te regelen: Mijn kamer opgeruimd krijgen (10-jaren plan), een leuk cadeautje voor mijn kinderen vinden, uitzoeken of ik over wil stappen naar een internationale kortingskaart voor de trein, en vooral alle uitstapjes maken die ik nog had gepland.
Ik heb vanochtend mijn laatste ochtend in het Carlton President Hotel gewerkt, na drie jaar zeg ik mijn baantje als kamermeisje gedag. Al ga ik mijn lieve collega's wel missen, het is een lekker idee dat ik nu niet meer andermans zooi hoef op te ruimen (tot ik in Parijs kom, ha-ha).
Nog maar twee dagen in de snackbar te gaan, mijn laatste avond als oppas heb ik er al opzitten. Claudia is mijn gelukkige opvolger als frietenbakker en de gelukkige erfgename van een paar oppasadresjes (Clau, succes =D).

Ik begin al wat nerveuzer te worden voor mijn vertrek (of eigenlijk: voor mijn aankomst). Ik hoop dat het allemaal meevalt en dat ik jullie niet allemaal keihard vanaf dag één ga missen.

Voor mijn vertrek heb ik Lowlands nog om naar uit te kijken, en ervoor natuurlijk mijn afscheidsfeestje. Net genoeg tijd om jullie nog een keer te zien en te spreken dus:)
Volgende post: vanuit Parijs!