Woensdag 11 januari zijn les soldes* begonnen. De data van de tweejaarlijkse grote uitverkoop worden hier door de overheid vastgesteld. Een bonne idée* als je het mij vraagt, zo weet het Franse vrouwvolk tenminste waar het aan toe is.
Woensdag was de eerste dag van de uitverkoop, dus zat ik al bijtijds in de metro. Eenmaal uit de metro en op weg naar het centre commercial* van Montparnasse, merkte ik dat ik toch net iets sneller liep dan normaal. Nonchalant hield ik mijn mogelijke concurrentie in de gaten. Oude dametjes en dikke wijven zouden geen probleem vormen. Als ze al achter kleding in mijn maat aan zouden gaan, zouden ze makkelijk uit te schakelen zijn door het afpakken van een wandelstok of door het gooien van worstjes. Mijn leeftijdsgenoten hield ik echter goed in de gaten. Ik observeerde hun kleding om te bepalen of het werkelijk concurrentie zou kunnen vormen.
Terwijl in mijn hoofd zich talloze scenario's afspeelden (waarbij grof geweld werd gebruikt om dat prachtige paar schoenen/dat toffe shirtje te bemachtigen), merkte ik dat mijn concurrentie ook sneller begon te lopen. Steeds sneller lopen we samen op de deur af, tot we in een semi-sprintje de laatste 5 meter afleggen. Ik heb geluk en kom als derde aan. La pauvre fille* die er het eerst kwam wordt door de almachtige etiquette gedwongen de deur voor de rest open te houden. Vreemd genoeg neemt niemand de deur van haar over. Wel wordt er liefjes 'merci' geglimlacht, om vervolgens het winkelcentrum in te stieren.
Eenmaal binnen begint mijn hart sneller te kloppen. Dit is de kortinghemel! Geen lullige kortingen van 15 procent of 'derde artikel voor de halve prijs', dit is het echte werk. 50 tot 70 procent, dáár krijg je mensen mee naar je winkel. De meisjes waarmee ik binnen kwam sprinten meteen alle kanten op, hun boodschappenlijst al in de hand. Zelf weet ik niet meer zo goed wat er toen gebeurde. Ik herinner me vaagjes wat pashokjes, de grote borden met '-70%' en die vervelende brunette die dat leuke shirtje voor mijn neus wilde weghalen. Daarna zit er een groot gapend gat in mijn geheugen.
Als ik bijkom zit ik op de grond in mijn kamer. Ik ben omringd door tassen en voel me alsof ik een marathon heb gelopen en gewonnen. Dromerig glimlachend begin ik mijn spullen uit te pakken, terwijl ik mezelf afvraag hoe die pluk bruin haar in mijn hand terecht is gekomen.
Leer Frans met Eva
les soldes - de uitverkoop
le centre commercial - het winkelcentrum
la pauvre fille - het arme meisje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten