Duiven in Parijs

In New York zou alles groter zijn. Wolkenkrabbers, de maat van hamburgers en het gemiddelde ego. Nou ben ik daar nooit geweest, maar volgens mij kunnen ze er in Parijs ook wel wat van, dat groot zijn.

En met ‘ze’ bedoel ik dan de duiven hier. Die zijn namelijk niet hetzelfde als in Nederland.

Ik was laatst vanaf huis op weg naar de Eiffeltoren. Lopend, wat het regende niet en ik heb hier meer lichaamsbeweging nodig om te compenseren dat ik af en toe een patisserie plunder.

Al lopend kwam ik al heel wat duiven tegen. In grote massa’s vechtend om een stukje brood, voor je voeten lopend, of zittend op een luchtrooster. Wie in Parijs woont, raakt daar snel aan gewend, net zoals iemand op de Dam went aan duiven. Je raakt gewend aan de kleur, het loopje en de grootte van de gemiddelde duif in je omgeving. De Parijse duif heeft in normaal arrondissementen de grootte van een flinke cavia. Jeweetwel, zo’n dikke.

Hoe dichter ik bij de Eiffeltoren kwam, hoe meer verschillen ik zag. De duiven werden brutaler en groter. Rond toeristische attracties heeft de gemiddelde duif de grootte van een halve kat (formaat Garfield). Ze kijken gelukzalig uit hun kraaloogjes, volgepropt met stukjes crêpe en koek van de toeristen. Ze waggelen wat rond en bestormen af en toe een toerist die een kruimeltje laat vallen. Ze staan samen in groepjes, alsof ze aan het overleggen zijn welke toerist ze hierna zullen belagen.

Dan besef ik het, dat is vast niet het enige waar ze het over hebben. Die beesten zweren samen. Angstig kijk ik van de ene groep duiven naar de andere. Misschien zijn het wel verschillende gangs uit noord- en zuid-Parijs, die straks gaan rellen vanwege een oude vete. Misschien zijn ze juist samengekomen om hun meningsverschillen bij te leggen en zich te verenigen tegen De Mensheid. Misschien is vandaag wel de dag dat ze besluiten met z’n allen de kleding van toeristen en andere rondlopenden te verpesten met hun uitwerpselen.
Ik wil net naar mijn veilige kamer terug gaan vluchten, als er een soldaat langs komt gelopen. Een brede, gewapende soldaat. Opeens word me duidelijk dat de stoere legermannen ook niet alleen voor de toeristen bij de Eiffeltoren staat. De Franse overheid is op de hoogte van het gevaar dat de duiven vormen in Parijs. Zodra het lijkt dat de duiven overgaan tot actie, zullen de legermannen vast geen seconde twijfelen om hun gehele voorraad munitie te legen op deze vliegende ratten. Gelukkig, ik ben weer veilig.