woensdag 23 november 2011

Les garçons

‘Fransen houden van eten’, stond in mijn inburgerboekje. Het boekje verwoordde het misschien wat mooier, maar het kwam op hetzelfde neer. Ik geef Franse mensen groot, gróót gelijk. Wie zijn stad volpropt met restaurants, heeft maar van eten te houden.
Ook migranten houden spontaan van eten, na hun komst in Parijs. Waarom? Vanwege de obers.

Ze hebben hier namelijk nog echte obers. Zwarte broek, wit overhemd, zwart colbertje en een vlinderdasje. Obers met een snor en wenkbrauwen, precies zoals het hoort. Niet alleen zijn ze prachtig gekleed, ook zijn ze erg charismatisch. Snel rap Frans om aan te geven hoe ontzettend lekker ieder gerecht op de kaart wel niet is. En slijmen he, zo aan je tafel. Geweldig. Of je al een keus hebt kunnen maken, en dat de kok voor zo’n mooi meisje als jij extra zijn best zal doen. Je bord wordt neergezet met een overdreven mooi gebaar, en een ‘voila cherie*’.

Bij iedere gang verzinnen ze wat anders, les garçons. Je voorgerecht is een ‘voila cherie’, je hoofdgerecht een ‘Et pour la plus jolie fille du monde*.. *naam van gerecht*’, je nagerecht een knipoog, en tegen de tijd dat je af wil rekenen word je zo ongeveer om je telefoonnummer gevraagd (Nee echt, dat is me al eens gevraagd).

Vanaf het moment dat je een stap in een restaurant zet tot het moment dat je je voet over de drempel zet op weg naar huis, gaan ze door. Dat ze hopen dat ze je nog eens zien, en dat ze hopen dat je lekker hebt gegeten. Daarna wensen ze je met een knipoog nog een bonne soirée*, en dan ben je vrij om te gaan..

En dan vraagt het chagrijnige, matig geklede horecapersoneel van Nederland zich af waarom ze minder fooi krijgen :)


Leer Frans met Eva
Le garçon – de ober
Voila cherie – alsjeblieft liefje
La plus jolie fille du monde – het mooiste meisje van de wereld
Bonne soirée – fijne avond

Geen opmerkingen:

Een reactie posten