Ik kan het, ik kan het.. Ah nee, ik bak er niks van

Frans leren gaat met vallen en opstaan. De eerste keer dat les petites* me vroegen of ze hun trottinet* mee mochten nemen, had ik geen idee waar het om ging. Toen Axelle een week later vroeg of ik haar casque* aan wilde geven: Hetzelfde.

Dankzij de kids (Eliott als letterlijke tolk, de kleintjes met hun de-au-pair-is-verstandelijk-beperkt-e ‘troooot... tieeee… net! Trottinet! *gebaar*gebaar*’) leer ik een hoop nieuwe woorden. Dankzij het lezen van Franse boeken (Dankzij ‘Arry Pottèr weet ik dat een baguette* niet per se brood hoeft te betekenen) weet ik ook hoe je een hoop dingen spelt of zegt. Op deze manier leer ik dagelijks toch heel wat bij. Aan tafel begrijp ik 80-90% van wat er gezegd word, en ik was eigenlijk best trots op mijn vooruitgang.

Totdat. Tamtamtam. Ik omging met Franse jongeren.

Ik was rustig aan het facebooken toen ik plots gebons op mijn deur hoorde. ‘C’est qui*?’ riep ik als volleerde Franse. Geen antwoord. Toen ik opendeed bleek het Adrien te zijn, mijn huis/verdieping-genoot. ‘Vould you like too ‘ave zome drink wiz uz?’ was de vraag. Oh my, dacht ik. Comprehension oral op mijn vrije woensdagavond? Mais bien sur*!

Op zijn kamertje waren nog 4 andere jongens; 3 vrienden en een andere ‘nieuwe’ op onze verdieping. Allemaal afkomstig uit Zuidfrankrijk, hier om te studeren of om te werken. Na een awkward momentje omdat de jongens me meteen begonnen te zoenen (en dan twee zoenen en geen drie. Awkward momentje2) werden de flesjes Heineken opengemaakt en het gesprek begon.

Oke, fock. Mon Dieu*, ik snapte gewoon hélemaal niks! Nooooon*, alle moed zakte me in de schoenen. Dacht ik een beetje Frans te kunnen kletsen, blijkt dat iedereen gewoon 20x zo langzaam tegen me praatte, al die tijd.

Adrien was gelukkig zo attent om mijn omgwtf-hoofd op te merken, en begon een beetje naar Engels te vertalen. Zijn Engels was oké, beter dan het Engels van zijn vrienden. Ze probeerden langzaam te praten en pakten soms Google Translate erbij, maar het hielp niet veel. Gelukkig konden ze er wel om lachen, het arme Nederlandse meisje die er niks van begreep.

Toch was het eigenlijk een hele leuke avond, ondanks dat het qua taal niet erg wilde lukken. Met behulp van handen en voeten en een soort pictionary op Adrien’s whiteboard konden we elkaar toch veel duidelijk maken.

Aja, toch nog maar flink doorlezen en leren. Blij als school begint (wie had gedacht dat ik dat ooit zou zeggen).

Leer Frans met Eva
les petites – de kleintjes (A+R)

trottinet – de step

casque – de helm

baguette – brood (maar dus ook : toverstok)

c’est qui? – wie is daar (het is wie)?
mais bien sur – maar natuurlijk

mon dieu – mijn god

non – nee