Knock knock

Mijn kinderen zitten, zoals eerder vermeld, op het tweetalig onderwijs. Ze hebben daar meer uren Engels in de week dan op normale basisscholen, en –als ik heb goed heb begrepen- worden sommige lessen er in het Engels gegeven. Thuis hebben we altijd Engels huiswerk genoeg. Woordjes voor een dictee, verhalen lezen… Al deze kennis wordt natuurlijk volgens een gestructureerd programma aan de kinderen geleerd. En wel met de verschrikkelijkste methode ever: Knock Knock.

In Knock Knock  worden kinderen met behulp van een dvd, een lees- en een werkboek door doldwaze avonturen en situaties geleid, ondertussen hun vocabulaire uitbreidend. Toen ik begon met Frans leren, was het hoofdpersonage in mijn boek Aziz. Aziz was een Marokkaan die nieuw was in Parijs, en tegelijk met ons eerstejaartjes, vrienden maakte op een nieuwe school. Af en toe vond ik dat er best wat gekke situaties bijzaten, zoals toen er een blauwe muis onder het bed van Caro zat, maar in Knock Knock gaat het nog veel verder.

Het hoofdpersonage in Knock Knock is Hipo. Hipo is een nijlpaard. Hipo het nijpaard heeft een bril op en een pak aan, wat best is voor een nijlpaard. Hipo praat heel langzaam en met een vreemde, overdreven intonatie. Eerlijk gezegd heb ik altijd de indruk dat Hipo stoned is, zo vreemd praat hij. Nou zou ik het ook heel goed snappen, als de inspreker van Hipo het nijlpaard ook echt stoned zou zijn, want de teksten zijn namelijk om van te huilen.

Heb jij honger? Ja, ik heb honger. Laten we wat eten. Eten, eten, wat zullen we eens eten? Hmm, er is brood en jam en boter en kaas. Ooooooh, een bo-ter-ham met kaas! Wil jij de kaas aangeven? Ja hoor, ik wil de kaas wel aangeven. Dankjewel.

Het hele programma heeft net een iets te hoge Dora-factor om voor kinderen van acht jaar bestemd te zijn.

Niet alleen ziet Hipo het nijlpaard eruit als een tweederangs sesamstraatdier en praat hij alsof hij stoned is, ook praat hij dus over stomme onderwerpen. Hierboven heb ik natuurlijk het onschuldigste onderwerp ter onderwerpen genomen, namelijk het ontbijt. Toch lijkt Hipo het nijlpaard een aangeboren talent te hebben om zijn woorden zo te kiezen, dat het niet zou misstaan in een slechte pornofilm. Een pornofilm die in slowmotion wordt afgespeeld om het stonede effect te krijgen, dat dan weer wel.

Ik blijk niet de enige te zijn die dit is opgevallen, meer mensen hebben door dat de jeugd van tegenwoordig Engels leert van stonede nijlpaarden met pornoteksten. Waar gaat het heen met het onderwijs van tegenwoordig?